Senegal in ons kleine koude Belgenlandje

Donderdag

Uiteindelijk zijn we in de voormiddag thuisgekomen in ons Belgenlandje. De papa van Jozefien, de mama van Miet en haar 2 broers stonden ons op te wachten. Samen met ons 8en vetrokken we richting de auto. In de auto kregen we heerlijke koffiekoeken en koffie of appelsap.........Hmm heerlijk was dat. We voerden eerst Sidy naar huis, en daarna gingen we richting Ingelmunster. Daar stapten we allemaal uit... Papa Geert en Jozefien vertrokken na een warm afscheid richting Beveren. Maar vlug nog eerst even een tussenstopje bij de Broederschool om haar lieve broer een goeiedag te zeggen. Daarna trok ze naar de school van haar Mama...

Eenmaal thuis genoot Jozefien van een heerlijke maaltijd rodekool met worst terwijl Miet in Ingelmunster inslaap was gevallen. Jozefien wilde nog niet slapen dus bracht ze nog snel wat bezoekjes bij de Oma's en de Opa's. Uiteindelijk is ze tegen de vooravond inslaapgevallen...

Miet daarintegen had heel veel deugd van haar middagdutje en trok daarna naar haar opa... 's Avonds genoot ze van een van onze lievelingsgerechten. Senegalese spaghetti.

Vrijdagochtend moesten we onze stagescholen contacteren, uitleggen dat we vast hebben gezeten door de aswolk,... Ieder afzonderlijk kwam overeen met het aantal lopende dagen stage en uiteindelijk is alles goed gelukt en had de school zeker begrip voor het probleem. Vrijdag avond daarentegen was dan weer wat anders. Mama Dominque nam Jozefien mee naar haar lievelingswinkel. Een lievelingswinkel die nog om 8 uur s' avonds open is??? Welja uitzonderlijke opening natuurlijk? Jozefien kon het maar niet begrijpen. Bij miet hadden ze haar wijsgemaakt dat er het verjaardagsfeestje was van Sander, haar broer. Helaas had ze haar mails gelezen en in haar mailbox zat een mail die er eigenlijk niet moest zitten, dus was ze wel een beetje op de hoogte...

Dus kwamen we allebei toe op ons verrasingsfeest. Dit hadden we helemaal niet durven denken. Het was een klein, gezellig, schitterend feestje... 1tje om nooit te vergeten... Wij zijn hiervoor onze ouders nog altijd dankbaar!!!! Twas fantastisch...

Sfeerbeelden van ons verrassingsfeest

Zaterdag moesten we plotseling weer het gewone leven instappen. Op zaterdag moest Miet naar het fos en voor Jozefien werd dat handbal. De laatste handbalmatch. Jozefien had dit seizoen amper gespeeld maar door gebrek aan spelers moest ze die dag met de gebroken teen op het veld... Ze hebben dan nogwel gewonnen ook zeker... Nadien dan toch maar even naar de dokter op controle gaan... Miet had een fantastsiche fosdag achter de rug en was blij haar kindjes weer terug te zien.

Zondag werd dan een dag om uit te rusten, allé wat je uitrusten kunt noemen. Er waren niet echt extra activiteiten gepland. De Maertens moesten zich nu concentreren op hun stage. Voorbereiden en maar voorbereiden, lesvoorbereidingen maken en nog eens voorbereiden. materiaal verzamelen en knutselen,... Er staan dus nog 2 zware weken voor de deur...

De eerste stageweek is goed verlopen, heel druk, zwaar en vermoeidend. Maar doordat wij rond het thema Senegal werkten voelden wij ons toch wat thuis. Onze enthousiasme konden we zeer zeker op de kinderen overbrengen. Vooral het zingen van de Senegalese liederen waren fantastsich, niet alleen voor ons maar de kinderen uit de klas vonden het ook super dat ze liederen uit andere talen konden zingen.

Meer dan 3 maanden sliepen de Maertens samen. Samen opstaan, samen eten, samen boodschappen doen, samen lesvoorbereidingen maken, samen koken, samen papa vergezellen, samen telefoneren, samen lesgeven, samen naar schoolgaan,... En plost was dit alles weg... Er ontstond een leegte die alleen maar opgevangen kon worden door een smsje en een telefoontje. Gelukkig hadden we iets om naar uit te kijken.

Zaterdag soirrée Senegalese.

De Soirree was super leuk, vooral om iedereen terug te zien. Even het gevoel te hebben dat je weer in Afrika zit en kan genieten van de veel te luide muziek, djembées sabars,... Fantastsich!!!! We bloeiden even weer open en met deze energie konden wij terug verder werken voor onze stage, want zondag was alweer een werkdag om onze laatste stageweek in te gaan.

Het resultaat mocht er wezen. De 2 Maertens zorgden ervoor dat er even 2 weken Senegal in de klas was. De kinderen waren geen Belgen meer, maar 1 maal in de klas waren het senegalezen met een echte Senegalese naam... Om jullie een idee te geven hoe onze klas er dan uitzag en hoe het thema leefde besloten we dus om enkele sfeerbeelden hierbij te plaatsen. Kijk en geniet van het Stukje West-Afrika in België...

Djembé op school

Riz au Lait eten op z'n Senegalees

Senegal in de klas

(In de hut hadden de kinderen de mogelijkheid om naar de filmpjes te kijken die we in Senegal hadden gemaakt/ filmpjes over onze stageschool de kinderen en de lessen)

De was op z'n Senegalees

Na onze stage zat het werken er jammergenoeg nog niet op. Eerst en vooral moesten we al het papierwerk in orde brengen, stageverslagen, evaluaties,... Zin hadden we er niet in. Waarom weer al die drukte, de strijd om alles op tijd af te krijgen,…???? Was het mogelijk geweest om even terug te gaan naar senegal, dan hadden we het zeker gedaan. Maar zo gaat het leven in België niet... er zat dus maar een iest op, we moeten werken werken werken en nog eens werken. 1001 taken die er nog eens extra bijkwamen, EHBO op school plus examen EHBO en ons eindwerk die af moest. Miet besloot om een weekje in te trekken bij Jozefien. Daar werkten we samen elke nacht verder aan ons eindwerk terwijl we overdag aan de taken bezig waren. Miet probeerde dan de lessen ehbo savonds/ 's nachts in bed voor te lezen zodat Jozefien toch nog de kennis voor haar examen kon opnemen. In het begin lazen we elk een stuk voor... Helaas viel Jozefien oververmoeid in slaap terwijl Miet niet op gaf om te lezen... Zou het dan toch werken dat je kennis kan opnemen terwijl je slaapt... gewoon door het te horen? Mss wel want de dag erop hebben Miet en ik een heel goed examen afgelegd...

Met het examen achter de rug moesten we nog 2 zaken afkrijgen. De taken en ons eindwerk. Onze takenbundel was eindelijk af en konden we indienen. Op dat moment kregen we een mail dat we ons eindwerk vervroegd moesten indienen. Nog 3 dagen om het af te krijgen... Nachten trokken we weer door. Maar als het moet moet het. Dus deden we dit ook. 1 Iets was jammer. Het eindwerk zag er netjes uit, twas prachtig, schoon ingebundeld,...

Maar eind goed al goed. Alles is Binnen. Mooie resultaten. Ondertussen zijn Miet en Ik afgestudeerd en zitten al in het werk. Jozefien in Roeselare Miet in Lendelede. En daar zijn we best fier op!